Sinds een jaar of 10 ervaar ik mezelf als transgender.
In mijn geval uit zich dat in travestie. Naast mijn normale leven als man schep ik er veel genoegen in om regelmatig als vrouw door het leven te gaan. In een gezinssituatie is dat echter niet vanzelfsprekend.
Uiting geven aan je transgendergevoelens vergt moed en zelfvertrouwen en kan veel toevoegen aan je leven.
Het werkt echter ook verslavend en je komt er niet meer van af. Als je geen definitieve keuze wilt of kunt maken, dan blijft het balanceren tussen twee werelden. Dat kan leuk en spannend zijn, maar ook strijd en frustratie betekenen.
Ik verloochen mijn gevoelens niet en sta voor wie ik ben en wat ik voel, maar probeer ook de gevoelens van mijn partner te respecteren. Dat gaat niet altijd gemakkelijk. Uiteindelijk wordt je er meer mens door, niet meer vrouw.