Transgenders en het relatieprobleem
Trangenders dromen vaak van een vrouwelijk uiterlijk en volledige passabiliteit: jezelf zo presenteren dat niemand meer doorheeft dat je van origine een man (cisgender) bent. (Ik beperk me in deze notitie tot M-V transgenders.) Zodra je die perfectie bereikt zou hebben, zou je zonder problemen kunnen uitgaan, winkelen, uit eten gaan en als vrouw allerhande andere dingen doen. Het kleine aantal transgenders (in verhouding tot het totale aantal) dat inderdaad behoorlijk passabel overkomt of dat die passabiliteit niet zo belangrijk vindt, doet dat inderdaad: winkelen, uitgaan, uit eten gaan, uitstapjes maken, op vakantie gaan, etc. Na verloop van tijd merken de meeste van deze transgenders echter nog iets: het is moeilijk om een echte relatie, een echte partner te vinden. Als men het geluk had al een vaste relatie te hebben, speelt dit probleem ogenschijnlijk niet. In de praktijk wordt er echter nogal eens gescheiden en bij t’s ligt dat nog belangrijk hoger. Ook deze t’s zitten dus vervolgens met hetzelfde probleem. Men kan als vrouw ongeveer alles doen wat men wil, maar een vaste partner vinden, lukt vaak niet.
Wie met dit gegeven op de hoogte is, realiseert zich tenslotte dat een transgender er nog niet is, wanneer zij als vrouw gezien wordt of wanneer ze (soms) als vrouw door het leven gaat. Transgender zijn sterk gericht op het vrouw zijn en op het vrouwelijke uiterlijk. Maar hoe zit het met je relatie? In je eentje genieten van je lange benen in minirok gaat vroeg of laat toch echt vervelen. En wie mij niet gelooft, moet de site van skirtman maar eens rustig lezen en bekijken.
http://mikstravestienotities.blogspot.nl/2008/02/transgenders-en-het-relatieprobleem.html